We zien tegenwoordig veel meer auto's met Belgische nummerplaten in de regio dan voorheen. Iedereen is daar blij mee, want de Belgen hebben een grote reputatie als culinaire genieters die bovendien graag enkele goede flessen laten ontkurken. Dat wekt veel symphatie op bij de Fransen. Bent u al ooit in de Périgord geweest? Nee? dan wordt het volgend jaar de hoogste tijd. De Périgord, ofwel het département Dordogne, is niet alleen veruit de mooiste streek van Frankrijk, het is ook een conviviale regio met een fantastische bevolking waarvoor elk excuus een reden is om te tafelen.
We gaan weer een gastronomisch onderwerp aansnijden en ditmaal zijn de zomerfeesten aan de beurt. In Saint Pompon en alle overige Franse dorpen is dat een activiteit van jewelste. Dat begint rond de nationale feestdag, de quatorze juillet. Nadat het monument der gevallenen op een nieuw bloemetje is getracteerd, worden de paëllapannen tevoorschijn gehaald. Eenmaal donker wordt het tijd voor de feu d'artifice, vuurwerk dus. Helaas heeft ons arme dorpje geen budget voor vuurpijlen, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door de kleurige feestverlichting op het pleintje.
Vijftien euro
Wanneer de feestdatum nadert, helpen de dorpelingen een handje. Het pleintje wordt autovrij gemaakt, de feestverlichting wordt opgehangen van boom tot boom en er komen lange tafels die met wit papier worden bekleed. Een der vele vrachtwagens van veevoederfabrikant monsieur Buyssou dient als podium voor de accordeonist en zijn discoverlichting. Aan de overkant van de straat worden de paellapannen opgesteld en iedereen is een beetje nerveus. Rond een uur of acht gaat de kassa open en dan kan je voor vijftien euro een plastic bordje, een plastic bestekje, een plastic bekertje en een papieren servetje kopen. Te duur zegt u? Welnee, want in de loop van de avond zullen die attributen dienen voor vele lekkernijen: een salade met een mooi assortimentje charcuterie, een berg paella met een hele kippepoot, een stukje kaas, een ijsje op een stokje, vooral veel wijn en tot slot een slok uit de eeuwige bidon Vieilles Prunes van monsieur Terral. De provinciale weg die door het dorp loopt, dient als dansvloer. Het is een mirakel dat er nog nooit ongelukken zijn gebeurd, want er zijn zelfs geen waarschuwingsborden voor het verkeer opgesteld. Toevallige automobilisten moeten rustig wachten tot de accordeonist dorst heeft of tè vals speelt en dus het dansje voorbij is. Menige automobilist besluit daarom om bij de kassa voor vijftien euro attributen te kopen. Zo wordt het steeds drukker en steeds gezelliger. Naarmate er in de vroege uurtjes meer flessen leeg raken, beginnen zelfs de Engelsen en Hollanders Frans te spreken. Op hun eigen manier wel te verstaan.
Wanneer de feestdatum nadert, helpen de dorpelingen een handje. Het pleintje wordt autovrij gemaakt, de feestverlichting wordt opgehangen van boom tot boom en er komen lange tafels die met wit papier worden bekleed. Een der vele vrachtwagens van veevoederfabrikant monsieur Buyssou dient als podium voor de accordeonist en zijn discoverlichting. Aan de overkant van de straat worden de paellapannen opgesteld en iedereen is een beetje nerveus. Rond een uur of acht gaat de kassa open en dan kan je voor vijftien euro een plastic bordje, een plastic bestekje, een plastic bekertje en een papieren servetje kopen. Te duur zegt u? Welnee, want in de loop van de avond zullen die attributen dienen voor vele lekkernijen: een salade met een mooi assortimentje charcuterie, een berg paella met een hele kippepoot, een stukje kaas, een ijsje op een stokje, vooral veel wijn en tot slot een slok uit de eeuwige bidon Vieilles Prunes van monsieur Terral. De provinciale weg die door het dorp loopt, dient als dansvloer. Het is een mirakel dat er nog nooit ongelukken zijn gebeurd, want er zijn zelfs geen waarschuwingsborden voor het verkeer opgesteld. Toevallige automobilisten moeten rustig wachten tot de accordeonist dorst heeft of tè vals speelt en dus het dansje voorbij is. Menige automobilist besluit daarom om bij de kassa voor vijftien euro attributen te kopen. Zo wordt het steeds drukker en steeds gezelliger. Naarmate er in de vroege uurtjes meer flessen leeg raken, beginnen zelfs de Engelsen en Hollanders Frans te spreken. Op hun eigen manier wel te verstaan.
Saint-Laurent
In Saint-Laurent-la-Vallée, het buurdorpje van Saint Pompon dat enkele kilometers verderop is gelegen, pakt men de zaken robuuster aan. Dit jaar, de 29e uitvoering, waren er meer dan vijfhonderd eters en dat is véél meer dan er inwoners zijn. De platanen op het plein krijgen een feestelijk jasje en er is zelfs een kinderkermisje. Gelegenheids-chefkokkin "Chef cuistot" Nadine Friconnet, die onlangs tot burgemeester is verkozen, weet hoe je het de mensen naar hun zin kunt maken met onvervalste streekgastronomie. Een tourain (200 liter knoflooksoep), een pâté die voor de helft uit foie gras bestaat, witte bonen in eendenvet met varkenszwoerd, confit van eend en ga zo maar door. Tijdens de maaltijd doen de zes muzikanten van Bande a zik hun best, zodanig zelfs dat enkele uren later minstens vierhonderd feestgangers op de tafels staan dansen om hun uitbundige vreugde te tonen.
In Saint-Laurent-la-Vallée, het buurdorpje van Saint Pompon dat enkele kilometers verderop is gelegen, pakt men de zaken robuuster aan. Dit jaar, de 29e uitvoering, waren er meer dan vijfhonderd eters en dat is véél meer dan er inwoners zijn. De platanen op het plein krijgen een feestelijk jasje en er is zelfs een kinderkermisje. Gelegenheids-chefkokkin "Chef cuistot" Nadine Friconnet, die onlangs tot burgemeester is verkozen, weet hoe je het de mensen naar hun zin kunt maken met onvervalste streekgastronomie. Een tourain (200 liter knoflooksoep), een pâté die voor de helft uit foie gras bestaat, witte bonen in eendenvet met varkenszwoerd, confit van eend en ga zo maar door. Tijdens de maaltijd doen de zes muzikanten van Bande a zik hun best, zodanig zelfs dat enkele uren later minstens vierhonderd feestgangers op de tafels staan dansen om hun uitbundige vreugde te tonen.
Of ik weleens in de Périgord geweest ben? JA! 3 jaar geleden alweer.. Inderdaad een heel mooi gebied en gastronomisch aan te bevelen. Mij staat de 'salade Périgord' en de Monbazillac nog vers in het geheugen :)
BeantwoordenVerwijderen