Het mannelijke deel van de plaatselijke bevolking loopt vanochtend zenuwachtig rond. Er wordt met tzfels en banken gesjouwd, de feestverlichting wordt getest. Het is namelijk de quatorze juillet en op deze gedenkwaardige dag van liberté, égalité en fraternité houdt elk zichzelf respecterend dorp een feestje. De eerste tekenen waren gisteren al te zien want toen werd zoals elk jaar een vrachtwagen van de lokale veevoederfabrikant opgesteld, de huif aan één zijde open. Dit wordt het podium van de muzikant. Ik verheug me vooral op vanavond vanwege hem. Het is een accordeonist die met zijn voeten allerlei lichteffecten bedient. Hij speelt gigantisch vals, maar wel gezellig. Omdat elk jaar precies hetzelfde is als de vorige jaren, weet ik precies wat er vanavond gaat gebeuren en dat maakt het extra spannend. Zoals een film die je al tien keer hebt gezien.
Heel tevreden ben ik over ons balconnetje dat nu helemaal klaar is. Echt een opera-balconnetje. Aanstaande maandag te 19.00 uur stipt zal de vernisage plaatsvinden. We nodigen de buurt en de burgemeester uit voor een drankje en een hapje terwijl de plaatselijke troubadour Herdin zijn gitaar zal laten klinken. Sur le balcon de Saint Pompon, on y danse, on y danse.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten