Mijn grote geheim
Wie wist ervan? Eigenlijk bijna niemand. Carine wist het uiteraard, ik kon het onmogelijk al die jaren voor haar verborgen houden. En mijn dochter Nathalie wist het. Dat komt omdat ze me ooit betrapte. Ze beloofde me toen plechtig om er nooit met iemand over te praten. Dat is inmiddels alweer twintig jaar geleden en inderdaad heeft ze er nooit over gesproken, zelfs niet met Geert.
Van alle geheimen die ik met me meedraag, is dit het grootste geheim. Ik kan me niet voorstellen dat buiten Carine en Nathalie iemand mijn geheim kent. Daar is nu verandering in gekomen omdat ik mijn mond voorbij praatte op een onbewaakt moment. Voortaan kent ook mijn kleindochter Cleo mijn geheim. Het wordt tijd voor mijn coming out en dan doe ik dan ook maar meteen voor de hele wereld.
Dat ik mijn mond voorbij praatte tegen Cleo dat kwam omdat zij een woord zei. Ze zei "Citroen!" Daarop antwoordde ik spontaan en zonder er bij na te denken "Komkommer!" Tsja, toen moest ik wel uitleggen waarom ik plotseling "Komkommer" zei. Kijk, het zit namelijk zo. Bij onze geheime dienst zijn de woorden "Citroen!" en "Komkommer!" het wachtwoord. Als twee geheim agenten elkaar tegenkomen, zegt de eerste "Ctroen!" De tweede antwoordt dan "Komkommer". Alleen op die manier weet je écht van elkaar dat je geheim agent bent. En dat is mijn grote geheim: Ik ben geheim agent. Cleo wilde me niet geloven en toen heb ik haar al mijn attributen laten zien. Zoals mijn blauwe button.
Waarom is mijn blauwe button blauw? Dat is een kleur die niemand verwacht. Stel dat ik een zwarte button zou dragen... dan zou iedereen meteen vermoeden dat ik een geheim agent ben. Daarom is de button blauw. "Opa, op de button staat helemaal niets", zei Cleo. Allicht niet. Op een geheime button moet je juist helemaal niets kunnen zien, want anders is hij niet geheim.
Het tweede attribuut dat ik Cleo liet zien, was mijn hele kleine verrekijker. Cleo kon er niets door zien en dacht daarom dat de verrekijker nep was. Maar hij is echt niet nep! Alleen geheime agenten kunnen erdoor kijken met hun geheime oog.
Het derde wat ik haar liet zien, is uiteraard mijn krab, mensen uit het vak weten waarom. Geloof me op mijn erewoord, serieuze geheim agenten zonder krabben bestaan niet. Elke geheim agent heeft er standaard eentje op zak. Wat ik met die krab doe, mag ik tegen niemand zeggen. Het is een enorm geheim.
Mijn onzichtbare jas
Maar Cleo was na het zien van de button (die wij geheim agenten "de blauwe knoop" noemen), de verrekijker en de krab nog niet overtuigd. Ze dacht nog steeds dat ik haar voor de gek hield. Dus heb ik ook mijn andere geheime dingen laten zien. Zoals mijn geheime telefoon en mijn onzichtbare jas. Die jas kun je niet zien, behalve als je geheim agent bent. Ikzelf kan die jas dus wel zien, ik weet dat hij heel lang en heel mooi is. Andere mensen kunnen hem helemaal niet zien en zelfs niet voelen. Wanneer hij aan de kapstok hangt, zou je denken dat er helemaal niets aan de kapstok hangt. Maar schijn bedriegt! Mijn onzichtbare jas doe ik aan als ik een hele geheime missie heb. Niemand mag me dan zien, want anders zou het geen geheim zijn.
Hoed en sluipers
Voor mijn gewone geheime werk heb ik een zwarte jas, zwarte schoenen en een zwarte hoed. Maar er zijn ook gevallen dat niemand mij mag horen. Daarvoor heb ik mijn zwarte sluipers die heel zacht zijn. Als ik daar op loop, hoort niemand mij. Zelfs andere geheim agenten horen mij dan niet sluipen. Wanneer ik een hééél geheime missie heb, doe ik soms wel mijn zwarte sluipers PLUS mijn onzichtbare jas aan. In die super combinatie kan niemand mij zien, maar ook niet horen. Het lijkt dan net of ik er niet ben. Maar ik ben er wel !!!
Als ik naar mijn geheime werk ga, doe ik dat heel voorzichtig, zonder iemand wakker te maken. Want anders zou het niet geheim zijn. Ik stap dan in mijn geheime zwarte auto en start de moter heel stilletjes. Daarna rijd ik heel zachtjes weg. Ik mag niet verklappen waar ik dan naartoe ga, want dat is een groot geheim. Het kan gebeuren dat ik op straat iemand tegenkom met een zwarte jas en zwarte hoed, met een blauwe knoop. Ik ga dan naar hem toe en zeg: "Citroen!". Als hij "Komkommer!" terug zegt, weet ik dat hij ook een geheim agent is. we geven elkaar dan de linkerhand. Maar als hij niets terug zegt... tsja dan weet ik dat hij een doodgewone man is met een zwarte hoed en een zwarte jas. Die blauwe knoop kan ook toevallig zijn, je weet maar nooit. Vandaar dat wij geheim agenten "Citroen!" en "Komkommer!" tegen elkaar zeggen. Gelukkig maar.
Schrijven geheim agenten ook bekeuringen? Nee, dat doen wij nooit. Wat we wèl doen, blijft geheim. Zelfs Carine, Nathalie en Cleo weten niet wat ik precies doe. Ze weten dat ik geheim agent ben, maar zullen me uit respect voor mijn werk nooit om details vragen. Ze weten trouwens dat mijn lippen dan stijf op elkaar zouden blijven, ik los geen woord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten