zondag 17 juli 2011

On s'occupe de vous


Het is inmiddels zo'n acht of negen jaar geleden dat we bij de Franse aannemer een offerte aanvroegen voor de verbouwing. Zelf hadden we geen enkele ervaring met pierres, poutres, plâtre, tradifarge, hordies, génoises, tout à l'égoûts en al die snuisterijen meer. Al een week later kwam de aannemer zijn uitgebreide en zeer gedetailleerde offerte presenteren. We waren direct enthousiast want het zag er heel serieus uit en de prijs viel eigenlijk best wel mee. Meteen na de vakantie zou hij beginnen. Dat klopte ook, want toen wij in september terugkwamen, was de kelder uitgegraven en daarin een betonnen werkvloer gestort. Enfin, dat is nu dus zo'n acht jaar geleden, sindsdien heeft de aannemer zich niet meer laten zien. Hoewel, we komen hem regelmatig tegen, de wereld in de Périgord is klein. Soms ontmoeten we hem in de bouwmaterialenhandel. Soms zwaait hij onderweg naar ons, hij stopt dan om een praatje te maken. Elke keer opnieuw, nu al acht jaar aan een stuk, vertelt hij enthousiast dat hij weldra bij ons gaat beginnen. "On s'occupe de vous", zegt hij dan. Hij heeft de offerte met een punaise boven zijn bureau bevestigd ten teken dat het ernst is. Hij wacht alleen nog op enkele materialen. O ja, destijds hebben we hem een sleutel van ons huis gegeven, met een sleutelhanger in de vorm van een belletje. Dat was bedoeld als stille wenk. Die sleutel ligt paraat, zo zegt hij op vertrouwenwekkende toon.
Wat moet ik hem zeggen als ik de sympatieke man tegenkom? Dat ik inmiddels àlles zelf heb gedaan? Dat ik inmiddels huis nummer twee ook al heb verbouwd? Dat hij niet meer nodig is en dus de sleutel kan inleveren? Nee, dat zou een beetje pijnlijk zijn. Daarom laat ik hem telkens in de waan dat hij volgende week met de verbouwingen kan starten. Dat geeft hem en goed gevoel. Uiteindelijk is het allemaal onze eigen schuld: we hadden weliswaar een datum afgesproken, maar geen jaartal, ik besef het maar al te goed.
Als ik de offerte van destijds er nog eens op nasla, kom ik tot de conclusie dat ik met mijn eigen handen zo'n 40.000 euro heb bespaard. Niet alleen de aannemer heeft dus een goed gevoel, ook ik.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten