Bij ons andere huis, 50 meter verder, hebben we een mooie tuin die vorig jaar nog verwilderd was. Ik wilde er graag een mooie pélouse (gazon) in hebben, maar dan moet je ook altijd ter plaatse zijn. Behalve als iemand het gras voor je wil maaien. Gelukkig kon ik een deal sluiten met ebeniste (timmerman) Frédéric. We spraken een vast maandbedrag af, ik was contant (tevreden) en legde vorige été (zomer) een nieuwe grasmat aan. Het was wel jammer toen in de herfst bleek dat Frédéric er niets aan had gedaan. Hij had er een verklaring voor: nieuw gras moet je even met rust laten. Toen we in de winter weer terugkwamen, bleek dat Frédéric niets had gedaan. Hij had daar een verklaring voor: in de winter is het niet goed om te maaien. De lente dan. Toen was te zien dat het gras enkele uren voor onze aankomst was gemaaid. Vermoedelijk voor de eerste keer. En nu is het dan zomer. Gisteren is hij in allerijl het gras gaan maaien, zonder mij iets te zeggen. Vermoedelijk voor de eerste keer. De grasmat is volledig verprutst, het is gewoon een gemaaide wildernis, precies zoals het vroeger was.
Plotseling stond onze vriend Frédéric aan de deur met een onschuldige glimlach en een kist verse champignons. Hij excuseerde zich duizend maal, hij had helemaal geen tijd gehad. Logisch want via mijn bemiddeling heeft hij een nieuwe klant gekregen. Als een Fransman een nieuwe klant krijgt, laat hij de rest van de wereld vallen. Ik had het moeten weten. Wat ga ik nu in hemelsnaam met die knaap doen? Lynchen? De guillotine? Z'n ballen afsnijden? Lanzaam verzuipen? Ze strot afsnijden? Dan komt er weer een nieuwe Frédéric en die zal geen haar beter zijn. Ze doen alles met de Franse slag.
Nu is hij niet de enige. Toen ik gisteren de hoofdkraan van de waterleiding openzette, plonste en spatte het van alle kanten. De plombier (loodgieter) die in de lente de reparaties van de vorstschade uitvoerde, had kennelijk alles met de Franse slag gedaan. Daar zit ik dan, met een overstroomde garage en alweer zoals in de lente geen druppel water. Met de Franse slag, voor degenen die het nog niet weten, wil zeggen dat je je er met een jantjevanleiden van af maakt. Dat gaat in Frankrijk niet sneller, nee het duurt net zo lang of misschien langer, maar dan anders.
Ik heb het inmiddels helemaal gehad met die Fransozen. Vroeger kwamen ze met tromgeroffel in de lage landen vrijheid, gelijkheid en broederschap brengen. Inmiddels weet ik wat ze daarmee bedoelen. Ik denk dat ik een Engelsman gaan zoeken. Die zijn hier in overvloed en sinds de crisis willen ze allemaal werken. Gelukkig is het crisis zodat wellicht mijn crisis voorbij kan zijn.
zondag 17 juni 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten