Het betreft een "maison de bourg", een huis dat in de loop der geschiedenis belangrijk moet zijn geweest. Dat is te zien aan de gevelbreedte van 15 meter en de aanwezigheid van maar liefst 4 vuurplaatsen. Het huis moet gebouwd zijn tijdens de Honderdjarige Oorlog (1337-1453), althans de benedenverdieping stamt uit die tijd. Eén van de muren is twee meter dik en zal deel hebben uitgemaakt van de verdedigingsmuur van het dorp. De stenen deurlijst beneden stamt zonder twijfel uit de 14e eeuw. In de loop der eeuwen is de benedenverdieping in stand gebleven.
In de 19e eeuw werd het huis aangepast aan zijn tijd. Er kwamen grote ramen op de 1e verdieping en geheel volgens de mode van toen kwam er een stenen dakkapel. Tevens werd inpandig een bureau gebouwd. We hebben een bijna onleesbaar gevelbord gevonden van een verzekeringsmaatschappij dus vermoeden we dat de verbouwingen werden uitgevoerd door een verzekeringsman. Aan het begin van de 20e eeuw werd er in het huis een naaiatelier gevestigd. Die activiteit speelde zich af boven het oorspronkelijke koetshuis. Dit koetshuis, zo weten oude mensen te vertellen, was vroeger eigendom van de baron die op château Mespoulet woonde. Hij gebruikte het koetshuis één keer per week, als hij naar de kerk ging. Voor het naaiatelier werd op het koetshuis een verdieping gebouwd. Voor het atelierpersoneel werd een smalle betonnen trap aangelegd, een afschuwelijk ding dat we hebben gesloopt om plaats te maken voor een eikenhouten balcon.
De eerste foto's laten zien hoe we het huis aantroffen. Het had lange tijd leeggestaan en was in erbarmelijke staat, een ruïne die door de burgemeester betiteld werd als "le coin noir de Saint-Pompon". Het dorp was maar wat blij dat een gekke buitenlander de moed had om het te gaan restaureren. Ook Bâtiments de France (monumentenzorg) was er blij mee, het huis ligt immers pal tegenover de 11e eeuwse verdedigingspoort die een staatsmonument is en veel bezoekers trekt.
Waar zullen we onze reis door het huis beginnen? Op de 1e verdieping. Alle mensen in de Périgord woonden vroeger op de 1e verdieping, de begane grond was voor het varken, de ezel en de kippen.
De 1e verdieping bestaat uit een living met open keuken, een bureau, een slaapkamer en een badkamer.
In de keuken hebben we zo veel mogelijk oude elementen behouden, zoals de schouw, de grote wasbak en de garde-manger. Deze laatste, boven de gootsteen, is een koelkast avant la lettre, in de buitenmuur gebouwd op de koelste plaats van het huis. In de schouw, voorzien van ingebouwde dampkap, verzwaarde electra en gasaansluiting, past een fornuis van 90 cm. Onder de gootsteen is een berging voor onderhoudsproducten, het piepkleine deurtje daarnaast herbergt een muurkluis. Voor warm water is er een aparte kleine boiler. Verder is in de keuken een keukenblok met daarin een vaatwasser, een koelkast, 2 bergkasten en 5 lades. Als culinair journalisten is het altijd onze droomkeuken geweest.
De living telt 2 grote vensters met een adembenemend uitzicht op de monumentale poort en de kerk. Verder zijn er een schouw en ingebouwde servieskast. Tot de inboedel behoort een hoekkast die honderd jaar geleden door de schrijnwerker van Saint-Pompon met de hand werd gemaakt, speciaal voor dit huis.
Het kantoortje heeft een groot en een klein raam en een schouw.
Morgen gaan we naar de rest van de 1e verdieping.
Prachtig huis Norbert. Helaas geen geld.
BeantwoordenVerwijderenWe found your weblog is very handy for us. When you keep going this perfect work I’ll come back to your site!
BeantwoordenVerwijderenhuizen te koop