Saint Pompon is een geel dorp, de huizen zijn gebouwd van bij elkaar geraapte stenen van een zeldzaam mooie pastelkleur. Vroeger was het dorp nog veel geler. Zo'n honderd jaar geleden bevond zich hier namelijk een okermijn van de Société des Ocres de France, een kleurstoffabriek. Deze activiteit werd oorspronkelijk opgezet door de Romeinen. Het woord oker / ocre stamt uit het oude Grieks, Okhra betekent geel zand.
Even wat technische informatie. Aan de linkeroever van het beekje La Lousse heeft de natuur enorme hoeveelheden knalgeel zand neergelegd. Dit zand bevat 10 tot 20% ijzerhydroxide van het type Goethite. Toen de mijn nog actief was, werd deze stof uit het zand gewassen en kwam dan in een bassin terecht. Het spul zakte naar de bodem waarna men het bassin liet leeglopen. Van mei tot september kon de massa dan drogen. Eenmaal droog werd de Goethite tot 800 à 900°C verhit, waardoor het zich transformeerde tot Hematite, de kleurstof die we als oker kennen. De Société des Ocres de France bestaat nog steeds. De mijn van Gargas, op de Montagne du Luberon (Vaucluse) is nog de enige actieve in Europa. Met de komst van de chemische kleurstoffen is er niet veel markt meer voor.
In Saint-Pompon is het al weer bijna honderd jaar geleden dat de mijn zijn poorten sloot. Op de oude ansichtkaart is te zien dat het vroeger een drukke bedoeling moet zijn geweest. Wat is er nog van over? Op de plek staat een ruïne van wat vroeger het kantoorgebouw zal zijn geweest, alleen de klimop lijkt er nog in te zijn geïnteresseerd. In La Lousse zie je de restanten van de rails die het goederentreintje naar het stationnetje van Saint-Pompon leidde, waar de overslag van de 25 kg zakken gebeurde. Er ligt nog steeds veel geel zand. Dit wordt tegenwoordig gebruikt als bouwmateriaal. In de Périgord wordt er in combinatie met kalk en/of witte cement metsel- en voegspecie van gemaakt. Het zand wordt tegenwoordig beheerd door vader en zoon Laplanche. Af en toe komen ze mij een bergje brengen, tegen 7 euro per kuub.
De restanten het het spoorlijntje
Het voormalige kantoor
Geen opmerkingen:
Een reactie posten