donderdag 15 juli 2010

sintjanskruid



Toen Carine en ik vorige week wilde kruiden gingen plukken, werden we helemaal lekgestoken door dazen en spinnen. Overal hadden we enorme jeukbulten. Toen we op de terugweg langs de plaatselijke camping Le Trel reden voor een frisse pint, was het campingbazin Mireille die ons meteen ging verzorgen. Ze haalde een flesje met een roodachtige olie tevoorschijn en toen we daar onze bulten mee hadden ingewreven, verdween alle jeuk als sneeuw voor de zon. Het bleek dat Mireille het medicijn zelf had gemaakt volgens een oud boerenrecept. Dat wilden wij ook!
En dus gingen we op pad om in de wegbermen sintjanskruid te zoeken. Met de kleine gele bloempjes wordt een weckpot voor éénderde gevuld. Vervolgens wordt de pot afgevuld met gewone olijfolie. De pot moet drie weken in de zon staan, de olie krijgt dan een rode kleur. Na drie weken wordt de olie gefilterd door keukenpapier en klaar is het medicijn. Straks gaan we er piepkleine flesjes mee vullen, de naam voor op het etiket hebben we al in gedachten: aprés picque. Dat zijn volgens ons heel leuke kadootjes om weg te geven.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten