Het was me een weekendje wel. Omdat het afgelopen vrijdag een officiële feestdag was (ik weet niet welke), zagen we het ideale moment om de verhuizing van België naar Frankrijk te doen. Donderdagmiddag bij Dockx een vrachtwagen gehuurd en geladen. Dat ging vrij snel want ik had het meeste op rolcontainers gezet. Vervolgens een paar uur slapen en toen op pad. Ik rijd het liefste 's nachts want dan verlies ik geen tijd. Terwijl de rest der mensheid nog in zijn nest ligt te meuren, ruik ik in de Périgord verse croissants. Vrijdag in de late namiddag was de vrachtwagen leeg en stond alles op zijn plek. Er was overigens geen enkel publiek komen opdagen om ons te helpen. Niet erg, alleen jammer dat je daardoor een stukje gelach en gezelligheid mist.
Ook onze rieten cocoon hadden we verhuisd. Vraag me niet hoe we dat zware ding op zijn plek kregen, maar ook dat lukte. Dat was het sluitstuk van de operatie. U begrijpt dat we toen eventjes aan het cocoonen zijn geweest.
's Avonds hebben we in ons dorpje nog even op de marché gourmand bezocht. Alle Hollanders zijn begin augustus vertrokken, ze hebben plaatsgemaakt voor de Fransen die nu op vakantie zijn. Het verschil was voor mij een openbaring. In juli is de marché altijd lawaaierig, met zeurende kinderen en hordes mensen die willen voordringen bij de standjes en daarbij het hoogste woord hebben. De Fransen zijn totaal anders. Die staan keurig in de rij, de kinderen blijven netjes aan tafel. Dat viel op!
Zondagochtend zijn we met de camion weer richting noorden vertrokken. Op de snelweg was het een chaos, vooral veroorzaakt door zondagsrijders met trage sleurhutten. Wij besloten om de oude Route National te nemen. 600 kilometer hadden we de weg volkomen voor ons alleen. Souillac - Brive, Brive - Limoges, Limoges - Orléans, er was geen kat op de weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten