Hoera, het probleem was plotseling opgelost, ik kan weer tekst schrijven op deze blog en dat doe ik dan ook maar meteen. De afgelopen week stond voor mij in het teken van hechte vriendschappen. Neem nu wijnboer Christian. Die stond gisterenmiddag plotseling voor de deur met zijn tractor. Hij kwam spontaan het gras maaien, iets waar hij drie uur lang mee bezig was en dit tijdens de hittegolf. Maar dat is nog niet alles: hij had gehoord dat we op dit moment geen auto hebben, de Chevy Avalanche heeft een technisch probleem, en had daarom de sleutels van een oude eend bij zich. We mogen dat autootje zo lang gebruiken als we willen, zei hij. Dàt noem ik nog eens vriendschap! En dan was deze week Michiel bij ons. Hij had meer dan duizend kilometer gereden, gewoon om ons een weekje te helpen met bouwvakken. Ook weer tijdens de hittegolf was hij dagenlang bezig met het uitkrabben van oude muurvoegen met een schroevendraaiertje, ging door als een diesel en klaagde nooit. We kennen Michiel vele, vele jaren. Al twintig jaar is hij met zijn Palux een vaste adverteerder bij ons en dat is in de loop der tijd uitgegroeid tot echte vriendschap. Zo'n weekje samen doet daar nog een flinke schep bovenop.
De hittegolf verdorie, het is niet normaal meer. Al meer dan een week schommelt de temperatuur in Saint-Pompon rond de 40 graden, gisteren gaf de thermometer zelfs 42 graden in de schaduw aan. Maar ja, het werk moet doorgaan. 's Ochtends in de vroege koelte het zware werk doen, 's middags in de verzengende hitte het lichtere timmerwerk. Dit onder het genot van vele liters water. Inmiddels ben ik 10,2 kilo afgevallen en heb ik weer de conditie van een achttienjarige.
De afgelopen week is er ondanks de hitte veel gebeurd. De nieuwe cheminee (3 weken harde labeur) is helemaal klaar, de bar en het bezemhok op het overdekte terras vorderen goed, Carine schiet lekker op met het vele schilderwerk en en passant wordt telkens een stuk muur van het terras gevoegd. Dat laatste is een zwaar werk dat veel geduld vraagt, een volle betonmolen geeft slechts één vierkante meter voeg als resultaat. Eerst worden de oude voegen van zand en kalk uitgekrabd, dan komt er een nieuwe voeg in die uit een combinatie van kalk, wit en rood zand en witte cement bestaat. Nadat die is aangedroogd wordt hij met een staalborstel geëgaliseerd, waarna met een gewone borstel de afwerking gebeurt.
Vandaag hebben Carine en ik besloten om onze allereerste rustdag te houden. We trekken er straks met de eend op uit.
Intussen ontvingen we het bericht dat hoofdredacteur Joost weer vader is geworden. Zijn gezonde dochter heet Pleun. Van harte proficiat!
De verkoop van het boek Groeten uit de Périgord loopt hier als een trein. De hele dag loop ik met een pen op zak, want we krijgen telkens aanloop van mensen die hun boek gesigneerd willen hebben. Eergisteren kwam een journalist van de SudOuest ons op de foto zetten, een dezer dagen komen we in de krant.
Zie hier de foto's van de stand op 14 juli plus de nieuwe mobiele aanwinst, nota bene in ongeveer dezelfde kleur als onze raamluiken.
zondag 14 juli 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten