Donderslag bij heldere hemel

Tussen het werk door hebben we heel wat aanloop in Château Norbert. Vooral krijgen we bezoek van mensen die elders mijn boek hebben gekocht. Sommigen zeggen geen goededag (bonjour) en zetten me van een afstandje op de foto. Alsof ik Frans Bauer zou zijn. Het is wat om wereldberoemd te zijn in een dorpje van 80 man. Gisteren kregen we bezoek van Paul uit Maastricht. Heen en terug was hij vanaf zijn vakantieadres vier uur onderweg. We maakten het daarom extra gezellig.
Vanochtend, het was nog half donker, hoorde ik onweer in de verte. Shit, m'n cement staat nog buiten. In badjas en met slaperige oogjes was ik met een kruiwagen aan het sjouwen, u had het moeten zien. Het onweer was al dichtbij toen de zon opkwam. Wat was het een wonderbaarlijk fenomeen! In de staalblauwe hemel was slechts één wolk te zien en daarin bliksemde het aan de lopende band. Er kwam ook gigantisch veel water en hagel uit dat ding, op nauwelijks twee kilometer afstand. U wilt begrijpen dat ik er heel wat foto's van heb gemaakt.

Vanochtend ging ik de tegels rond de open haard voegen die ik gisteren had gelegd. Ineens kreeg ik hulp van een enorme kever die keurig op m'n spons ging zitten en er niet meer af wilde. Na een kwartiertje meewerken blies hij de aftocht. De voegen zijn dankzij hem extra mooi geworden.