Toen ik gisteren in Saint-Pompon arriveerde, riepen de pamfletten me toe. Op 24 april wordt het varken gevierd. Hoewel, la fête du cochon van vorig jaar in het achterhoofd vermoed ik op het feest slechts weinig varkens te zullen aantreffen. Hooguit zullen er drie knorrebeesten te zien zijn, plus de een of andere worstenmaker. Geeft niet, het gaat de Fransen om een aanleiding tot feesten en dan is elk excuus goed genoeg.
Maar er hangen in het dorp nog meer posters. Voor degene die niet van varkens houdt, is er op 1 mei het omelettenfeest in het gemeenschapshuis. Aperitief, charcuterie, omelette met salade, kaas, pâtisserie en koffie, wijn inbegrepen, gaat slechts 8 euro kosten, kinderen betalen slechts 3 euro. Waar vind je zulke modeste tarieven nog?
Belieft u geen varken en bent u evenmin gesteld op een omelet, dan is er nóg een poster die de aandacht trekt. Op 11 mei, wederom in het gemeenschapshuis, kunt u terecht met uw problemen aangaande het ouder worden. Op het betreffende pamflet is een foto afgedrukt van twee mensen, hij met prostaat- en zij met plasgootjesproblemen, die wuivend van jolijt door het leven gaan. Ze trotseren de branding dat het een lieve lust is, op weg naar de slaapkamer waar hen een welverdiende gemeenschap wacht. Verdomme, zelfs als je twintig bent, wil je deze séance niet missen. Want laten we eerlijk wezen, we kennen weinig jongeren die met de vitaliteit behebt zijn als op de poster is afgebeeld. Nondeju, was ik maar alvast oud, ik ging die gratis séance niet missen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten