Tweemaal per jaar gaan we helemààl uit ons dak. Dat is wanneer er bij ons een nieuw partijtje truffels arriveert. Gisteren was het weer zover: 2,6 kilo, de allerlaatste van het seizoen. Carine maakt ze met een kwastje en borsteltje allemaal zorgvuldig proper en dan worden ze geweckt. De traditie wil echter dat we één flinke truffel reserveren voor de truffelboter. Het recept is eenvoudig: een Melanosporum (geen ander ras!) in zeer fijne brunoise snijden en mengen met een halve kilo boter. Na een paar uur is de truffel helemaal in de boter overgegaan. We knabbelen dat spul op met behulp van dunne plakjes brood en wat grof zeezout. Het is de beloning voor een hele dag werken. Gisterenavond al was de truffelboter nagenoeg opgegeten, waardoor ik vannacht tweemaal mijn bed uit moest voor een rennie. Ach, dat mag dan ook wel.
De grote hoeveelheid volle weckpotten en -potjes, daar gaan we tot aan de volgende winter veel plezier aan beleven. Ook geven we wel eens een potje kado aan "visiteurs".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten