De Fransen zitten weer eens zonder benzine of diesel, er wordt gestaakt. Nu is dat niet opzienbarend, Fransen staken altijd. Ditmaal gaat het over de pensioenleeftijd, maar vaak is de aanleiding absurd. Zo was er twee jaar geleden in Saint-Pompon geen ochtendkrant te krijgen en dat gedurende vijf maanden. De reden was dat de uitgever wilde overschakelen op computers. Jawel, op computers. Anno 2008 was de redactie nog steeds bezig met knip- en plakwerk. Dat de schaar en het tubetje pritt moest worden verruild voor een toetsenbord, dat ging de vakbond véél te ver. Vijf maanden geen krant was het resultaat. Een jaar of vijf geleden, in de buurt van Sarlat, wilde een kledingfabrikant 20% van zijn productie overhevelen naar Oost-Europa. Er kwam een staking van die maar liefst 2 volle jaren duurde. Daardoor ging de fabrikant failliet en stond iedereen op straat. In een interview beweerde de vakbondsleider dat hij gewonnen had... Opmerkelijk is dat slechts 3% van de Fransen lid is van een vakbond. Desondanks zijn de bonden heer en meester. De Fransen? Die laten alles gelaten over zich heen komen. Vandaag geen kant, morgen geen vliegtuig, overmorgen geen benzine? Iedereen haalt de schouders op en wacht op betere tijden. Het blijft een merkwaardig volkje.Toen Obama zei "Yes we can", zeiden de Fransen "Yes weekend". De laatste week wordt "Yes we can" verbasterd tot "Jerrycan".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten