Wat in deftig Nederlands "house warming party" heet, noemt men in Frankrijk "pendre la crémaillère". Pendre is ophangen en een crémaillière is een ding van ijzer met tandjes. Een vernuftig ding overigens, waarvan het ontwerp al vele eeuwen ongewijzigd bleef. Hij hangt in de schoorsteen boven het vuur en is bedoeld om een kookpot aan te hangen. Dankzij de tandjes kan je hem eenvoudig in hoogte verstellen, zodat de kookpot veel of weinig warmte krijgt.
Bij het in gebruik nemen van een huis is het traditie dat de dorpelingen de knoflooksoep "tourain" maken en deze in optocht in het holst van de nacht naar het nieuwe huis brengen. Met veel drank en feestgedruis wordt de crémaillère opgehangen in de schoorsteen, waarna de soep nog even (hangend aan de crémaillère) wordt opgewarmd.
Wanneer men bij verhuizing zijn oude huis verlaat, blijft de crémaillère achter, hij maakt onomstotelijk deel uit van het huis. Ook in Château Norbert had men de oude crémaillère (die dus altijd net zo oud als het huis is, in ons geval 16e eeuws) netjes achtergelaten. Maar omdat ik een extra vuurplaats bouwde, moest ik op zoek naar een extra crémaillère. Geen probleem, want op rommelmarkten vind je ze wel. De nieuwe crémaillère hangt nu op zijn kop in de schoorsteen en mag pas worden omgedraaid als de dorpelingen ooit in het holst van de nacht tourain komen brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten