Aanstaande zondag vindt de eerste ronde van de Franse presidentsverkiezingen plaats. Dat wil zeggen dat vrijwel de hele Franse economie plat ligt. Niet dat de verkiezingen spannend zijn en iedereen op het puntje van zijn stoel op het resultaat zit te wachten, daar zijn de Fransen te onverschillig voor. Nee, de economie ligt plat omdat er een reden is om plat te liggen. Iedereen wil even afwachten en dat is in een vermoeiend leven best wel handig. De Fransen zijn daar zeer bedreven in. De klant zegt tegen de verkoper dat hij even afwacht. De verkoper meldt zijn chef dat de klant even afwacht, logisch in deze situatie. De chef rapporteert aan zijn PDG (Président Directeur Général is het Franse woord voor baas) dat de klant gelet op de situatie een logische afwachtende houding aanneemt.
In politiek opzicht is Frankrijk een bizar land. Charles de Gaulle maakte een grondwet die de president de macht geeft van een zonnekoning. Althans wanneer de meerderheid in het parlement op zijn hand is. Moeten links en rechts het gezamelijk doen dan spreekt men van een cohabitation (samenwonen).
Er zijn momenteel drie kandidaten waar alles om draait: Sarkozi, Hollande en Le Pen. De laatste is ultra rechts en zal geen meerderheid krijgen. Van de andere twee kun je stellen dat ze eigenlijk in één persoon verenigd zouden moeten zijn. Zoals een Fransman opmerkte: Sarkozi kan het goed uitleggen maar kan verder niets, Hollande kan veel maar weet het niet uit te leggen. Het is briljante, intelligente technocraat maar heeft de uitstraling van een gemiddelde hanggeranium.
En toch is Marie Le Pen van wezenlijk belang. Dat hebben we vroeger met haar vader Jean-Marie gezien. Die had destijds in de voorronde zodanig veel stemmen verzameld dat hij in de tweede ronde alleen met Jacques Chirac overbleef. De Fransen moesten toen dus verplicht kiezen tussen Le Pen en Chirac en hoewel iedereen genoeg had van boefje/zakkenvuller Chirac, was Le Pen al helemaal een nachtmerrie. Het volk moest tussen twee kwaden kiezen en stemde massaal op de Chirac die zo verafschuwd werd.
De algemene verwachting is dat Sarko herkozen zal worden. Want hoewel iedereen de balen van Monsieur Chichi heeft, zorgde hij ervoor dat Frankrijk in Europa een hoofdrol ging spelen. En dat is misschien nog wel het allerbelangrijkste voor een Fransoos: grandeur. Ook al komen ze om van de honger, ze willen dat hun land gezien wordt als wereldmacht. Wat zeg ik? Als dé wereldmacht. Dat past helemaal in het Franse beeld waarin de beschaafde wereld ophoudt aan de landsgrens. Alleen Parijzenaars hebben een andere mening, die vinden dat de grans der beschaving moeten getrokken worden bij de Phériphérique.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten