Het mannetje op de brug

Als we in het noorden zijn, worden we regelmatig door deze of gene gebeld. Om ons op de hoogte te houden van het wel en wee in ons dorpje, we stellen dat zeer op prijs. Gisteren kregen we maar liefst drie telefoontjes. Bruno wist te melden dat het in de Périgord ongekend nat en koud is momenteel. Christian wist uit te leggen dat de Fransen vorige zondag niet vóór Hollande, maar vooral tegen Sorkozy hadden gestemd. Frédéric kwam met een triest bericht. In ons dorpje liep altijd een heel klein mannetje met een bochel rond, zijn blauwe stofjas sleepte bijna over de grond, zo klein was hij. Deze Noord-Afrikaan was vooral de vriend van de kinderen, mij kleindochter Cleo informeert regelmatig naar hem. Zijn lichaam was mismaakt, maar zijn hart niet. Welnu, dit mannetje is overleden. We wisten al langer dat hij problemen had, soms zagen we hem maanden niet op zijn vaste stek op het bruggetje. Maar toch blijft het schrikken als je zo'n mededeling hoort. Heel spijtig.