Ik heb me voorgenomen om een boek te schrijven over Saint-Pompon en dat met name over de mensen en wat ze doen. Merkwaardigerwijze hebben àlle Pomponnais iets met eten en drinken te doen. Ze stoken hun alcohol, slachten hun varken, verzorgen hun potagier (moestuin), maken hun verjus uit onrijpe druiven ter vervanging van azijn, zoeken truffels, cèpes en trompettes de la mort. Fransen eten alles wat beweegt. Vaak zie je ze op zondagochtend in de berm van de weg, gewapend met een plastic zak. Dan zijn ze naar enge beestjes op zoek die achteraf verdraaid lekker zijn. Ooit zal dit alles verdwijnen, het wordt tijd om er eens een volledig portret van te maken.
In het verleden heb ik al veel reportages gemaakt. Van de bakker, de beenhouwer, de jacht, de tabaksteler, het vissersvrouwtje op de Dordogne, het oude mannetje die met zijn zestien hectares volledig self supporting is, de lokale gastronomie, de varkensslacht, de mobiele alcoholstokerij... Dit piepkleine dorpje produceert zo'n beetje alles wat je in een supermarkt kunt vinden. Binnenkort ga ik weer naar Saint-Pompon, ik heb alvast een lijstje gemaakt met reportages die ik zeker nog moet maken. Heb ik in elk geval weer iets te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten