Inderdaad lijkt mijn vorige leven héél ver weg en voel ik me mijn hele leven bouwvakker geweest. Straks, over een dikke week, vertrek ik weer naar het noorden. Dan zal van mij weer gevraagd worden wat ik altijd deed. Ik voel dat het, naar gelang de jaren verstrijken, steeds moeilijker wordt om telkens de ultieme switch te maken. In mijn hart wil ik niet twee personen zijn maar één. En welke dan? Als ik heel eerlijk ben, past de pet van bouwvakker mij het best. Liever trek ik 's ochtends mijn bleu aan dan een ruitjeshemd en zit ik liever op een steiger dan achter een bureau. Had ik maar een vak moeten leren. Zucht.
Enfin, nu iets positievers. De keuken is nu zelfs zover dat de cuisinière ofwel het fornuis mag komen, zelfs de gasaansluiting is voortaan paraat.
En als je in zo'n nog niet ingerichte keuken een bloemetje zet, ook al is het maar namaak van de Gifi, dan zie je al een beetje beter hoe het ooit zal worden.
Nog ander goed nieuws komt van het thuisfront. Onze lay-out mannen hebben gigantisch hun best gedaan. Vandaag ontving ik van Geert de PDF's van àlle hoofdstukken van het standaardwerk KALF en kreeg ik van Wouter de PDF's van àlle hoofdstukken van GROETEN UIT DE PERIGORD. Bovendien zijn de nieuwe (lente) uitgaves van onze magazines Culinaire Saisonnier en Pâtisserie&Desserts sinds vandaag digitaal beschikbaar via www.MagZine.nu Daar ga ik me vanavond gezellig mee vermaken. Het zijn de resultaten van meerdere jaren harde werken waarbij geen zee te hoog ging. Als ik naar die PDF's kijk, wil ik opeens geen bouwvakker meer zijn maar schrijver. U ziet, ik heb een bijzonder gespleten persoonlijkheid...